Laat de geautomatiseerde telling bij elke uitgave plaatsvinden
Zo gaat dat...
Om de volledige beschrijving te dekken, zijn er negen eenvoudige regels gedefinieerd:
- Elke Fransman krijgt 9.000 koolstofpunten (de helft voor mensen jonger dan 18 jaar) (1 punt = 1 kg CO2-eq)
- Alle handelaren labelen hun producten en rekenen CO2-punten aan die worden overgedragen via betaalkaarten en telefoons, waarbij gebruik wordt gemaakt van lokale valutasystemen.
- Alle bedrijven en organisaties beschikken over een CO2-register waarin de output gelijk moet zijn aan de input aan het einde van het boekjaar. Op basis hiervan kunnen producten en diensten worden gelabeld (aan het begin, vóór de balans, vertrouwt de handelaar op de waarde die is gedefinieerd door ADEME). Organisaties die niets verkopen en geen CO2-punten van hun klanten kunnen ontvangen, moeten hun CO2-voetafdruk elk jaar met 6% verkleinen in hun CO2-register.
- Individuele rekeningen worden bijgehouden door een nationaal Koolstofagentschap, dat gezamenlijk wordt beheerd door vertegenwoordigers van burgers, handelaren, overheden, vakbonden en klimaat-NGO's. Het beschikt over robuuste IT die de vertrouwelijkheid van alle uitwisselingen garandeert.
- Voor elke aankoop die de jaarlijkse capaciteit overschrijdt (koolstofarme auto, isolatiewerkzaamheden, koolstofarme woningen) wordt een rekening voor de spreiding van de koolstofschuld aangelegd. Een jaarlijkse toewijzing van spreads van meer dan 30% van het jaarlijkse quotum mag niet worden overschreden.
- Elke nuchtere burger kan rondkomen door zijn overschotten te verkopen aan de regionale CO2-autoriteit. Deze kunnen (in beperkte mate) worden teruggekocht door grote tekortverbruikers tegen een prijs die fluctueert met het aanbod.
- Bij elke verjaardag wordt het quotum van elke Fransman vernieuwd op 94% van het voorgaande jaar (de vermindering van 6% per jaar komt overeen met de vermindering van 80% over 30 jaar, zoals noodzakelijk is volgens de wetenschappelijke consensus). Iedereen kan er dus op vertrouwen dat er klimaatmaatregelen worden genomen om een catastrofe te voorkomen.
- Het koolstofregister van bedrijven wordt gecontroleerd door accountants en gecontroleerd door auditors en het Carbon Agency. Geëxporteerde goederen worden door het Agentschap in CO2-punten vastgelegd. Deze moeten jaarlijks 6% CO2-vrij worden gemaakt. Bij geïmporteerde goederen moeten exporteurs het koolstofgehalte documenteren. Anders past het Agentschap waarden toe die zijn afgeleid van de Europese douanenomenclatuur op basis van het gewicht van de materialen en de soorten gebruikte energie. Geïmporteerde koolstofgehaltes worden in het koolstofregister van de importeur als negatief weergegeven.
- Bescherming: als het quotum is uitgeput, worden alle essentiële behoeften vervuld. Voor kritieke gezinssituaties op het gebied van koolstofuitstoot wordt een schaal van overquota's vastgesteld. De CO2-uitstoot die ontstaat tijdens woon-werkverkeer wordt 50/50 gedeeld met de werkgever.
Het systeem bestaat uit een nationaal koolstofagentschap en regionale experts. Het agentschap is een non-profitorganisatie of een coöperatie met een maatschappelijk belang. Het wordt gezamenlijk georganiseerd door burgers-consumenten, bedrijven, overheidsdiensten, klimaatwetenschappers en economen. Het profiteert van een goed bestuur (spelregels) dat fraude en geschillen voorkomt.
Aan elke Fransman wordt een jaarlijks koolstofquotum toegekend, dat in het eerste jaar is gekozen als het Franse gemiddelde, namelijk 9.000 koolstofpunten. Elk koolstofpunt staat gelijk aan één kilo-equivalent CO2, zoals gedefinieerd in de ISO 14067-norm en het werk van ADEME. Minderjarige kinderen hebben recht op een half aandeel, net als bij belastingzaken. Individuele rekeningen kunnen worden gegroepeerd per belastinghuishouden. Elk huishouden geeft bij het CO2-agentschap de bankkaarten op die voor de betalingen en dus voor de overdracht van CO2-punten worden gebruikt: wanneer ik 50 liter benzine tank, registreert de bankkaart € 100 en 140 CO2-punten. Ik kan contant betalen met mijn energievrije, blockchain-beveiligde flashcode. Als ik twee speeltjes koop als kassabon:
In dit geval zien we het gekozen symbool voor het koolstofpunt verschijnen, het Griekse karakter Lunar Sigma.
Software-uitgevers zijn bereid om de werkwijzen voor de berekening van het koolstofgehalte en de etikettering en betaling aan te passen, ziewww.agencecarbone.fr/entreprises
Elke Fransman of familiegroep ontvangt maandelijks een overzicht waarin ze kunnen controleren hoe ver ze staan met hun quotum:
Omdat de verantwoordelijkheden van publieke diensten voor iedereen zichtbaar zijn, verwachten we een emulatie-effect... zodat overheden zich gaan bemoeien met het spel van koolstofreductie!
CO2-punten worden op natuurlijke wijze overgedragen aan handelaren die ze nodig hebben voor hun groothandels, die ze nodig hebben voor hun fabrikanten, die ze nodig hebben voor hun grondstoffen.
Voor meer details, zie de paginaWikipediawaarin de mechanismen ervan gedetailleerd worden beschreven.
Als mijn quotum de 10%-waarschuwing bereikt, krijg ik de melding: "Let op, u moet uzelf beperken en u kunt een overschot (beperkt) kopen bij de regionale expert".
Op regionaal niveau zijn de overschotten al ontvangen van de bescheiden huishoudens (de meest nuchtere) die dankzij dit mechanisme konden rondkomen: overschotten zijn beschikbaar voor de huishoudens met het grootste tekort, die op die manier niet van de honger omkomen (maar zichzelf wel moeten beperken).
Laat de geautomatiseerde telling bij elke uitgave plaatsvinden
Zo gaat dat...
Om de volledige beschrijving te dekken, zijn er negen eenvoudige regels gedefinieerd:
Het systeem bestaat uit een nationaal koolstofagentschap en regionale experts. Het agentschap is een non-profitorganisatie of een coöperatie met een maatschappelijk belang. Het wordt gezamenlijk georganiseerd door burgers-consumenten, bedrijven, overheidsdiensten, klimaatwetenschappers en economen. Het profiteert van een goed bestuur (spelregels) dat fraude en geschillen voorkomt.
Aan elke Fransman wordt een jaarlijks koolstofquotum toegekend, dat in het eerste jaar is gekozen als het Franse gemiddelde, namelijk 9.000 koolstofpunten. Elk koolstofpunt staat gelijk aan één kilo-equivalent CO2, zoals gedefinieerd in de ISO 14067-norm en het werk van ADEME. Minderjarige kinderen hebben recht op een half aandeel, net als bij belastingzaken. Individuele rekeningen kunnen worden gegroepeerd per belastinghuishouden. Elk huishouden geeft bij het CO2-agentschap de bankkaarten op die voor de betalingen en dus voor de overdracht van CO2-punten worden gebruikt: wanneer ik 50 liter benzine tank, registreert de bankkaart € 100 en 140 CO2-punten. Ik kan contant betalen met mijn energievrije, blockchain-beveiligde flashcode. Als ik twee speeltjes koop als kassabon:
In dit geval zien we het gekozen symbool voor het koolstofpunt verschijnen, het Griekse karakter Lunar Sigma.
Software-uitgevers zijn bereid om de werkwijzen voor de berekening van het koolstofgehalte en de etikettering en betaling aan te passen, ziewww.agencecarbone.fr/entreprises
Elke Fransman of familiegroep ontvangt maandelijks een overzicht waarin ze kunnen controleren hoe ver ze staan met hun quotum:
Omdat de verantwoordelijkheden van publieke diensten voor iedereen zichtbaar zijn, verwachten we een emulatie-effect... zodat overheden zich gaan bemoeien met het spel van koolstofreductie!
CO2-punten worden op natuurlijke wijze overgedragen aan handelaren die ze nodig hebben voor hun groothandels, die ze nodig hebben voor hun fabrikanten, die ze nodig hebben voor hun grondstoffen.
Voor meer details, zie de paginaWikipediawaarin de mechanismen ervan gedetailleerd worden beschreven.
Als mijn quotum de 10%-waarschuwing bereikt, krijg ik de melding: "Let op, u moet uzelf beperken en u kunt een overschot (beperkt) kopen bij de regionale expert".
Op regionaal niveau zijn de overschotten al ontvangen van de bescheiden huishoudens (de meest nuchtere) die dankzij dit mechanisme konden rondkomen: overschotten zijn beschikbaar voor de huishoudens met het grootste tekort, die op die manier niet van de honger omkomen (maar zichzelf wel moeten beperken).