Laat de geautomatiseerde telling bij elke uitgave plaatsvinden

Het is gewoon...

Sociale rechtvaardigheid schuilt in het feit dat bescheiden huishoudens weinig broeikasgassen uitstoten, terwijl de rijkste huishoudens geen koolstofquota krijgen: deze mensen die in financiële problemen zitten, moeten hun overschotten kopen bij het regionale aanpassingscentrum, terwijl de armste huishoudens hun overschotten weer kunnen verkopen om rond te komen.

De rijken betalen graag voor de armen.

Is er sprake van rechtvaardigheid tussen een stadsbewoner met bussen en metro's en een plattelandsbewoner die voor welke activiteit dan ook twee auto's per gezin nodig heeft? Er wordt ons verteld dat de kosten voor levensonderhoud in Parijs daarentegen minstens € 500/maand/persoon hoger liggen dan op het platteland. Genoeg om 2 ton CO2/maand te betalen?

In de eerste analyse handhaven we dus het egalitarisme van quota. Het is gepland een overquota schaal voor gezinnen die vrezen dat ze in de problemen komen.

DE evaluaties Uit onderzoek van Lucas Chancel en Thomas Piketty blijkt dat 65% van de Fransen baat zou hebben bij een quotum dat gelijk is aan het gemiddelde van de Franse emissies (9000 kg CO2-eq/p/jaar), omdat de overige 35% ruim boven het gemiddelde ligt:

Het is allemaal bonus!

We hebben te veel strafmaatregelen voor de ecologie gekregen, de Europese Commissie bedreigt ons, de Franse president bedreigt ons, een commissie voor koolstofbelasting wil ons nog een straf opleggen...

De CO2-balans is een bonus. Indien nodig kunnen we overschotten doorverkopen en kunnen we inzicht krijgen in de klimaateffecten van onze aankopen!

Maar geen belasting, geen boete, het is allemaal bonus!